عبارت است از اجرای سازه و استراکچر در چاه آسانسور که تمام بارهای آسانسور به آن وارد میشود و محل اتصال ریل های آسانسور میباشد.
بطور کلی شامل ستونها (که در چهار کنج چاه قرار میگیرد معمولا نبشی 10) ، کلافه بندی (که با فاصله های متناسب از هم در طرفین چاه بجز ورودی در سر چاهاجرا می شود. معمولا ناودانی8) ،کلاف آخر که برای سقف چاه آسانسور می باشد.
در ساختمانهای اسکلت فلزی :
گاهی اوقات در ساختمانهای اسکلت فلزی در صورت وجود ستون ساختمان در کنج چاه آسانسور می توان از آن به عنوان یکی از ستون های مورد نیاز آسانسور استفاده کرد. همچنین از حلقه کلافبندی در طبقات ساختمان هم به عنوان یکی از کلافهای اسکلت آسانسور استفاده کرد.
در این ساختمان ها دستک گرفتن (پل گرفتن) از ساختمان برای آهنکشی آسانسور راحت تر میباشد.
در ساختمان های بتنی :
اولین نکته برای اجرای آهن کشی آسانسور در ساختمان های بتنی محل قرار گرفتن پلیت ها از طرف کارفرما می باشد ، کارفرما می بایست هنگام بتون ریزی سقفها محل قرار گیری پلیت ها را که مختص اتصال ستونها به طبقات است، تعبیه نماید. عموما قرارگیری پلیت های بهتر است به جای حالت سپری، روی سقف و چهار گوشه چاه آسانسور نصب گردد چرا که در این حالت به خوبی وزن وارده از ستون را تحمل می نماید.
پس کارفرما هنگام بتون ریزی سقفها می بایست جهت جلوگیری از دوباره کاری ها و هدر رفتن هزینه ها با یک شرکت آسانسوری در این مورد مشورت نماید.
بنایراین لازم است به منظور دستک گرفتن (پل گرفتن) از ساختمان به اسکلت آسانسور ، در چهار کنج چاه در هر طبقه پلیتهایی کار گذاشته باشند
( این صفحه پلیت ها موقع اجرای آرماتور ساختمان تعبیه میشود)، در غیر اینصورت صفحه پلیت در چهار کنج چاه بلت شود.
در چاه هایی که دیوار برشی اجرا شده (دیوارها بتنی باشند) میتوان بجای انجام آهنکشی، پلیت هایی را در محل اتصال براکتهای ریل آسانسور و با فاصله تعریف شده ، بلت کرد تا بعدا بتوان براکتها را به آن جوش داد.
در چاه هایی که دیوار چینی انجام شده، به منظور ایمنی لازم است قبل از آهنکشی داربست اجرا شود
( هرچند اکثر نصابها داربست را مانع کارشان میدانند).
– بالابر ساختمان جهت جابجایی آهن آلات بالای چاه باشد.
– چاله تمییز باشد.
– کنترل آهن آلات خریداری شده تا در صورت کسری جنس سریعا اطلاع داده شود.